Dag 10

Heerlijk geslapen en we hoeven pas rond half 9 in de bus te zitten. We rijden vandaag via Lumbini naar het Royal Chitwan National Park. In het National Park zullen we twee nachten verblijven bij de inheemse bevolking. Met Davey en Diandra gaat het alweer een stuk beter. Danny is echter nergens te bekennen. Die ligt nog te slapen en wil eigenlijk nog een paar uur blijven liggen. We laten Danny in het hotel achter en onze gids regelt dat hij later met een taxi achter ons aankomt.

De eerste opdracht van de dag is: pinnen. Blijkt nogal een ding te zijn in Nepal aangezien er maar 1 of 2 banken zijn die buitenlandse kaarten 100% accepteren. Gisteravond is het niet gelukt omdat de automaat uit stond en de eerste die we vandaag tegenkomen is "leeg". Uiteindelijk vinden we een werkende automaat waaruit iedereen geld kon opnemen. Maar wanneer bijna iedereen is geweest onstaat er wat rumoer, de pas van Molly is ingeslikt. Onze gids probeert hemel en aarde te bewegen en zijn contacten te bereiken om de automaat open te maken en de kaart terug te krijgen. Helaas, niets werkt en Molly is dus haar pas kwijt, gelukkig heeft haar zus nog een aantal passen en kunnen we dus weer verder. Inmiddels zijn we wel weer een uur verder en opeens klimt ook onze Danny aan boord van de bus. En zo zetten we zeil richting onze eerste stop van vandaag: Lumbini.

Lumbini is de geboorteplaats van Gautama Boeddha, de stichter van het Boeddhisme, die leefde van 623 tot 543 voor Christus. Lumbini is een van de vier belangrijkste pelgrimsplaatsen gerelateerd aan het leven van Boeddha.Lumbini staat sinds 1997 op de WerelderfgoedlijstvanUNESCO. In Lumbini bezoeken we een tempel die is gebouwd op de overblijfselen van een oude tempel. Binnenin de tempel kun je een soort bruggetje overlopen. Wanneer je voorover buigt zie je de exacte plek waarop volgens de overlevering Boeddha is geboren. Ook zie je op deze plek de welbekende bodhiboom, de boom waaronder Boeddha volgens de overlevering verlichting zou hebben gevonden.

Na het bezoek aan deze bijzondere plek hebben we nog een aantal uren in de bus voor de boeg richting het National Park waar we bij de Barauli's zullen verblijven. We verblijven daar in de speciaal voor toeristen gebouwde bungalows. De bungalows worden volledig onderhouden door de gemeenschap en alles dat er mee verdiend wordt komt ook de gehele gemeenschap ten goede. Op deze manier probeert men de tradities en de cultuur te bewaren.

Voor mij is het weer even tukkie tijd, terwijl de rest van de groep een prachtige ronde maakt door het dorp en de omgeving. De omgeving voelt ruig en sereen tegelijkertijd. De tijd heeft hier echt stil gestaan en de gastvrijheid is onovertroffen. Het landschap is echt oogverblindend mooi. En voor de verandering ook weer eens een paar goede happen frisse lucht, echt een verademing.

Zodra ik uit bed rol is de avond reeds gevallen en staat het bier, de popcorn en het kampvuur al klaar. Op het kleine plein tussen de bungalows staan twee mannen met trommels en een kleine 20 vrouwen klaar om voor ons een aantal traditionele dansen uit te voeren. Heel bijzonder om in deze omgeving dit van dichtbij mee te maken. Het vocale gedeelte van de act verdient nog wat aandacht, maar dat is hen vergeven. Tijdens de laatste dans wordt iedereen gevraagd om mee te doen. Ik fungeer als cameraman. Echt werkelijk een fantastische avond.

Bij het avondeten krijgen we Nepalese Thali, gezond en smakelijk. De zieken beginnen weer wat aan te sterken. Maar Molly, Erin en Helio gaan nu voor de bijl en gooien op hun beurt alles eruit. We zijn er nu wel vrij zeker van dat het laatste hotel in India de boosdoener is. Als iedereen al lang en breed op stok is, lossen Baghu, Alistair en ik in het buurthuis alle wereldproblemen op. Nadat we het eens zijn geworden, vertrekken we rond 11 uur richting de kamers om van een welverdiende nachtrust te genieten.